طرح تحول یا حکاکی یک افسانه؟!

0
متاسفانه شرایط کاری کشور به گونه‌ای است که دانشجویان و فارغ‌التحصیلان رشته‌های فنی و مهندسی دانشگاه‌های معتبر یا بیکارند یا اگر هم به کاری مشغول می‌باشند، حقوق بالایی دریافت نمی‌کنند. دانشجویانی که تقریبا تمام وقت خود را به درس خواندن می‌گذرانند و در پایان وضعیت شغلی خود را با سایر رشته‌ها مقایسه می‌نمایند!
در دورانی که یک پزشک عمومی تنها در اطراف تهران نزدیک به 10 میلیون تومان به صورت ماهیانه حقوق می‌گیرد، یک فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی ارشد برق شریف، شاید روی هم رفته سه تا چهار میلیون تومان دریافت ‌نماید!
در چنین فضایی شاید جالب نباشد که وزیر محترم بهداشت بفرمایند که تنها یک درصد پزشکان شاغل در سیستم دولتی دارای حقوق ماهیانه‌ای بیش از 60 میلیون تومان می‌باشند.

نظر شما چیست؟

اشتراک گذاری

درباره نویسنده

امیر بهلولی

امیر بهلولی که نام کامل ایشان «امیر بهلولی دیزگاه» می‌باشد؛ یک شهروند ایرانی است که مهم‌ترین هدفش ایجاد اعتبار می‌باشد تا به وسیله آن دغدغه‌های مختلف خودش، کشورش و احیانا سایر کشورها را حل نماید. امیر بهلولی مولف 3 کتاب «طلا»، «تورم یا حباب تورمی؟» و «گفته‌ها و ناگفته‌های بورس ایران ...» می‌باشد که هر کدام رویه متفاوتی را طی نموده‌اند. کتاب نوشتن به زبان فارسی به هیچ وجه خوشایند نیست و بدیهی است که امیر بهلولی نیز این موضوع را درک کرده است. در حال حاضر شرایط کشور به شکلی است که نویسندگان کتب مختلف شاید تنها برای سرگرمی و احیانا کسب اعتبار به نوشتن می‌پردازند. نکته جالب اینجاست که روند چاپ کتاب در ایران در حال حرکت به سمتی است که ناشران نه تنها پولی بابت چاپ کتاب به نویسندگان پرداخت نکنند بلکه هزینه‌های چاپ کتاب را نیز از آن‌ها دریافت کنند! بها و ارزشی که مردم به کتاب می‌دهند نیز بسیار عجیب شده است به گونه‌ای که کتاب نوشتن را با موتورهای جستجو مرتبط می‌دانند و در نهایت کلید چاپ کتاب‌های گوناگون را فضای مجازی می‌دانند! با توجه به مطالب گفته شده، امیر بهلولی اولویت اصلی خود در موضوع چاپ کتاب را بر پایه تالیف کتاب به زبان انگلیسی و چاپ آن در خارج از ایران قرار داده است. نویسنده مذکور اعتقاد دارد که به اندازه کافی درباره اقتصاد ایران سخن گفته است و این موضوع در نوشته‌های وی واضح و مبرهن می‌باشد. بنابراین ایشان قصد دارند که از تکرار مطالب مختلف در حوزه اقتصاد ایران پرهیز نمایند و تنها در صورت ضرورت مطلبی را ذکر نمایند.

یک پاسخ قرار دهید