معدنچیان قهرمان

این شعر از حقیر تقدیم به روح پرفتوح معدنچیان قهرمان …

صورتت همچون شب یلداست غوغا می‌کند ***** عمق مظلومیتت خون بر دل ما می‌کند

یک هزار و صد مسافت در دل داغ زمین ***** خانه‌ات آباد، بر این حجم غیرت آفرین!!!

زندگی کردی درون معدن و خروار خاک ***** پس تو را از ظلمت و تنهایی قبرت چه باک

مرگ تو این روزها همواره کابوس من است ***** قلب من می‌گیرد انگاری درون معدن است

انفجاری سخت بود و کار دست یورت داد ***** لا مروت کارگرها را چه راحت قورت داد

چند روزی می‌شود بابا نمی‌آید دگر ***** باز هم یک مادر و فرزند با خون جگر

همسری کز داغ مردش رنگ رخسارش سفید ***** باز هم این دولت بن‌بست در نقش کلید

باز هم فریاد مظلومی که هر دم باخته ***** با حقوق چند صد تومانی عمری ساخته

باز هم تف بر سیاست‌های اصلاح و اصول ***** ای که می را می‌خوری همواره طاعاتت قبول