تمدن امروز ایران!

تدبیر لزوما دردناک نیست چرا که کنار آمدن و پنبه پنبه کردن امور قابل رضایت است! توجه به سمبل‌های روشنفکری و تمدن ایران امروز می‌تواند کلید فهم بسیاری از تفکرات حاکم باشد.

کلید تدبیر عبارت است از لبخند زدن و عدم درگیری به منظور بهبود سطح کمی و کیفی فعالیت‌های گوناگون! اساسا زمانی که می‌توان با چند لبخند از مسائل مختلف عبور نمود دیگر نیازی نیست که پیوسته بحث کردن و درگیر شدن تجربه گردد!

در حال حاضر ساختار فرهنگی کشور در ابعاد مختلف قابل ارزیابی است. به عنوان مثال تقویت نقش زنان در مشاغل مختلف و تاکید بر آزادی‌های مشروع به شکل خردمندانه‌ای با اقبال مواجه می‌گردد در حالی که افزایش حضور خانم‌ها در سطح جامعه بسیار مخاطره‌آمیز می‌باشد چرا که یک مدل افسارگسیخته؛ بقایای بافت فرهنگی خانواده‌محور را رشته رشته می‌نماید!

یک مسئول تنها با مواضع خود می‌تواند سرنوشت یک ملت را تغییر دهد در حالی که توجه به این قبیل موضوعات نیازمند یک بستر علوم انسانی قدرتمند می‌باشد. به عبارت دیگر فضای حوزه علوم انسانی کشور در اغلب موارد کلیشه‌ای و ترجمه‌محور است چرا که عملا تولید محتوای خاصی در این حوزه صورت نمی‌گیرد.

به عنوان نمونه به سادگی می‌توان انواع و اقسام جملات و کلیدواژه‌های اقتصادی را برای بارها و بارها در بخش‌های مختلف مشاهده نمود در حالی که ساده‌ترین رویکردها مورد تاکید قرار نمی‌گیرند. در مباحث جامعه‌شناسی و روانشناسی نیز تقریبا همه چیز به وضوح قابل مشاهده می‌باشد در حالی که شمارش پیمانه‌ها امکانپذیر نیست! بحث حضور بیشتر خانم‌ها در سطح جامعه به هیچ وجه یک رویداد مبارک نمی‌باشد و در عین حال تبعات چنین رویکردهایی با گذشت زمان بیشتر مشخص می‌شوند که از جمله آن‌ها می‌توان به کم‌رنگ شدن روابط زناشویی، کاهش چشمگیر سطح بهره‌وری در فعالیت‌های مختلف، فروپاشی بنیان خانواده، افزایش آمار جرم و جنایت و افزایش خروج سرمایه‌ها اشاره نمود.

تدبیرنویسی به وسیله انبوهی از رسانه‌های تحت کنترل عملا فضای نظریه‌پردازی و ایده‌پردازی را به طور کامل محو می‌نماید در حالی که رسانه‌ها لزوما به منظور کنترل جامعه خلق نشده‌اند!

در مباحث اقتصادی، اوضاع بحرانزده فعلی نتیجه تدبیرهای دولت‌های گوناگون می‌باشد که ریل‌های اقتصاد ایران را با نهایت دوراندیشی جاگذاری نموده‌اند! در مباحث سیاسی، بن‌بست جالبی در پیش روی کشور قرار دارد که توجه به دلایل به وجود آمدن آن، وقت تلف کردن است چرا که بهانه‌تراشی یکی از ابزارهای شطرنج سیاست می‌باشد! در مباحث اجتماعی، امکانات رسانه‌ای کشور به شکل همه‌جانبه‌ای در اختیار یک عده محدود قرار گرفته است تا به صورت شبانه‌روزی برای مردم قصه‌های هزار و یک شب تعریف نمایند و در عین حال مشقت‌های بیشمار کارهایشان را شماره نمایند!

گاهی اوقات بهتر است به جای انجام اقدامات بدون نتیجه، حداقل مواظب بود که هنجارفرستان در یک گروه مشخص خلاصه نشوند که آحاد مختلف جامعه در پرمخاطب‌ترین برنامه‌های تلویزیونی، حضور مداوم و همیشگی افرادی را مشاهده نمایند که در عمل نه تنها خروجی خاصی برای سایرین ندارند بلکه ریشه بسیاری از مشکلات و معضلات فعلی می‌باشند …