اشرافی‌گری و افسردگی بشر

یکی از ویژگی‌های بارز بشر امروز، چشم و هم چشمی است که در ابعاد مختلف قابل مشاهده می‌باشد. به عنوان مثال عکس گرفتن از هر چیزی به یک اپیدمی تبدیل شده است که یک موضوع تاسف برانگیز است.

بشر امروز به جای لذت بردن از زندگی همواره به دنبال اظهار وجود و نمایش نکات ظاهرا مثبت خود است تا حضور خود را اعلام نماید.

لغت «Luxury» در زبان فارسی به معنای «لوکس» و «اشرافی‌گری» می‌باشد که در بین مردم رایج شده است و ریشه آن تفکرات لیبرالی و در عین حال رواج احساس خودکوچک‌بینی و به تبع آن اثبات خود می‌باشد!

در حال حاضر شاید هر چیزی در ایران امروز تحت تاثیر فرهنگ تجملگرایی قرار گرفته باشد که رویکردی در جهت تامین منافع تولیدگنندگان می‌باشد! نکته جالب داستان اینجاست که بسیاری از کشورهای جهان در بحث تجملگرایی دارای عقب‌افتادگی بالایی نسبت به ایران می‌باشند که جای بحث دارد!

در فرهنگ ما قناعت به معنای راضی بودن می‌باشد که به تبع آن آرامش و لذت ایجاد می‌گردد. در کنار مفهوم قناعت، مفاهیم دیگری همچون سخت‌کوشی و همت بلند قرار می‌گیرند که بر روی تلاش و کوشش به منظور بهتر شدن اوضاع تاکید می‌نمایند و در عین حال از حرص زدن و استرس زیاد جلوگیری به عمل می‌آورند.

نکته خنده‌دار اینجاست که لیبرال‌ها قانع بودن را نقد می‌نمایند و بر عدم قناعت در زندگی تاکید می‌نمایند در حالی که ریشه بسیاری از بیماری‌های جسمی و روانی، قانع نبودن است!

حیات اقتصاد لیبرالی به مصرف وابسته است و در عین حال همواره شاهد اشباع مصرف و به تبع آن رکود در برهه‌های مختلف هستیم که یکی از راه حل‌های همیشگی لیبرال‌ها، ایجاد جنگ بوده است و می‌باشد. راه حل دیگر لیبرال‌ها، رواج بحث تجملگرایی و اشرافی‌گری می‌باشد که قابل تحسین است اما تبعات دارد!

ایران امروز از مراسم عروسی و جشن تولد گرفته تا مراسم ختم و مناسبت‌های مذهبی اسیر مادیاتی است که هدف اصلی آن‌ها خودنمایی بیشتر و بیشتر می‌باشد! بنابراین رنگ امروز هر چه هست تبرک نیست …