پرت و پلا، جون ما بکنید ی درصد

شایعه شده که سهم 50 درصدی ایران تو دریای کاسپین یا همون خزر خودمون شده 11 درصد! خب چه کاریه، برای رفاه بیشتر مردم اون 11 درصد رو می‌کردید ی درصد و خلاص. کلی مردم ایران هم کیف می‌کردند هم کف.

اگر این کار رو می‌کردید ملت وقتی می‌رفتند تو آب برای شنا، دو متر جلو نرفته با شوق و ذوق داد می‌زدند آخ‌ جون الان رسیدیم خارج، همه بگید سییییب، چیک، بعد می‌نوشتند همین الان یهویی خارج. کلی پست اینستاگرام و تلگرام (ببخشید فیلترگرام) تولید می‌شد و باعث می‌شد تولید ملی بره بالا. یکی دیگه از خوبی‌های ی درصدی شدن هم این بود که بدون هزینه، پاسپورت و بلیط هواپیما آرزوی خیلی از مردم برای خارج رفتن محقق می‌شد. با این روش کلی سفرهای خارجی و گردشگری هم رونق می‌گرفت و ما می‌تونستیم مثل خیلی ادعاهای دیگه همچون داشتن پانزدهمین اقتصاد دنیا، به همه اعلام کنیم که مردم در رفاه کامل هستند و وضع مردم‌مون اینقدر خوب شده که سالانه بیشتر از جمعیت کشورمون میرن خارج و برمی‌گردند. حالا اون چند صد هزار نفر مُخی که بر نمی‌گردند ایرادی نداره چون درصد کمی نسبت به این جمعیت محسوب میشه. تازه کلی هم اشتغالزایی می‌شه کرد که باعث می‌شه درآمد خالص و ناخالص ملی هم بره بالا و انشالاه راه رو برای اختلاس‌های تُپُل‌تر بعدی مسئولان باز می‌کنه. مردم هم اونقدر خوشحال و شاد و راضی می‌شن که میزان عصبانیت تو کشورمون حداکثر نیم درصد کاهش پیدا می‌کنه و اختلافمون با نفر دوم جدول تا پروژه بعدی یکم کم میشه. تازه از ی طرفی خیال مردم هم راحت میشه چون حداقل میدونند آب خزر مثل 9 میلیارد دلار و چندین هزار میلیارد ریال‌های دیگه یه شبه غیب نمیشه چون می‌دونند کشورهای دوست و برادر و خواهر همسایه و غیرهمسایه در نگهداریش کوشا هستند. از همه این موارد مهمتر اینکه مسئولان ذی‌ربط و بی‌ربط می‌تونند در ازای دریافت پول چایی بچه‌ها، کنارش یه بازار ترکمن بزرگتر بزنند و تا دلشون میخواد توش چایی حراج کنند!