پدر
1
اشتراک گذاری
درباره نویسنده
سید معین آرامیان
سید معین آرامیان (مات) شاعری نه چندان قدیمی است که هر روز فقط برای همان روز می‌جنگد تا بیش از پیش معمولی باشد. اعتقاد ایشان بر این پایه استوار است که خدا دقیقا بعد از ناامیدی از آخرین انسان در افکار ما ظاهر می‌شود اما این موضوع به معنای آن نیست که حضور ندارد بلکه در قعر تاریکی نیز مشتاقانه منتظر درخواست کمک ماست. به قول شاعر: «عشق یعنی وسط قصه تاریکی‌ها-کسی از در برسد نور تعارف بکند***او خداییست که هر روز مرا می‌بخشد-قول داده وَ محال است تخلف بکند.»
1 دیدگاه
بعضی شعرا رو باید تحسین کرد و بعضی شعرا رو باید تحقیر کرد. شعری که نه وزن داره نه قافیه دیگه شعر نیس چیز دیگه‌س!
طرف یسری حرفا رو عین نثر چیده بغل هم حالا با معنی یا بدون معنی بعد چپ و راس میگن شعر نو!
بدبخت شاعرای بزرگ ما چه قد با وزن شعر میگفتن. جالبه دقیقا توی دوران فلاکت خیلی چیزا حتی شعرامون هم جهان سومی شدن!
به نظر من، شعر پدر آقای آرامیان قابل تحسینه …