کبوتر

روزی از روی یک پل گذر می‌کردم که ناگهان معتادی را دیدم که ابتدای آن خوابیده و هر کسی از کنارش رد می‌شد مثل موجودی اضافه به او نگاه می‌کرد …

تقدیم به عزیزانی که به واسطه بیماری اعتیاد تنها عواطف و اختیارشان ضعیف و کمرنگ شده است وگرنه با ما در انسانیت هیچ تفاوتی ندارند و قابل احترام هستند:

این کبوتر را که می‌بینی به شدت زخمی است ***** پهلوانی بوده روزی قدر و قیمت داشته

گوشتی بر استخوانش بازوانی پرتوان ***** روی ناموسش به حد مرگ غیرت داشته

این کبوتر را که می‌بینی ندارد نان و آب ***** هر محرم نذر هیئت را ادا می‌داشته

هر نمازی را به وقتش خوانده اما گر نشد ***** هر فرازش را بدون شک قضا می‌داشته

این کبوتر را که می‌بینی به ظاهر مرده است ***** در خیال خام ما همسنگ کرم و انگل است

شب‌نشینی کن کنارش تا ببینی در مرام ***** در قیاس جمعی از ما همچو شیر جنگل است

این کبوتر را که می‌بینی سراپا دوده است ***** روزگاری بهترین بابای دنیا بوده است

بهترین همسر برای دختری معصوم و پاک ***** ایده‌آل هر زنی در خواب و رویا بوده است

این کبوتر را که می‌بینی کمی پژمرده است ***** از تمام جامعه با بغض سیلی خورده است

هر که از باب رفاقت بر دلش وارد شود ***** جام انسانیتی زرین به منزل برده است