ویروس کرونا یا نابودی نداشته‌ها!

جمهوری اسلامی بدون تغییر کردن به تاریخ خواهد پیوست. پافشاری بر رویکردهای اشتباه به یک امر عادی تبدیل شده است. مکتب‌نویسی همانند کتاب‌نویسی‌های پرتیراژ بزرگان نمی‌تواند راهگشا باشد. لذت بردن از چاپلوسی سایرین همانند غرق شدن در عهد و پیمان‌های برخی مردان می‌باشد که رنگ‌بازی با همه چیز را به معنای واقعی کلمه تعریف می‌نمایند!

نکته جالب داستان اینجاست که در چند سال اخیر نوع سیاست‌گذاری‌ها شکل جدیدی به خود گرفته است. در حقیقت رنگ و بوی جدیدی قابل مشاهده می‌باشد. به عنوان مثال سطح عمومی قیمت‌ها به صورت دستوری دستکاری می‌شود و در عین حال همانند گذشته واکنش خاصی ایجاد نمی‌گردد! به عنوان مثالی دیگر حکومت به وسیله افزایش آستانه تحمل خود به آرامی مخالفان را فرسوده می‌نماید در حالی که اتخاذ چنین سیاستی قابل تحسین می‌باشد.

بزرگترها به احتمال زیاد عرصه را برای جمهوری اسلامی بسیار خاص خواهند نمود. به عبارت دیگر ایران به دوران جدیدی وارد خواهد شد که در آن مسائل مختلف بسیار مخاطره‌آمیز خواهند بود. ورشکستگی و از هم پاشیدگی ساختار اقتصادی کشور از یک طرف و تبلور معضلات گسترده اجتماعی از طرف دیگر پیچیدگی داستان را بی‌سابقه خواهد نمود. همچنین عدم یکپارچگی کشور قابل تامل می‌باشد. پیش‌بینی بنده بر این پایه استوار است که تلخی آش به سطح جدیدی از دستاوردها خواهد رسید مگر آن که یکسری اصلاحات گسترده مورد تاکید قرار گیرند.

به یاد دارم که در داستان رونمایی از هواپیمای قاهر یکی از مسئولین اسرائیل بیان نمود که ما هر چیزی را جدی نمی‌گیریم! نوع واکنش طرف مقابل، حقارت رویکرد مورد نظر را به نمایش گذاشت. در داخل هم که نیازی به اظهار فضل نمی‌باشد چرا که همه چیز دستاورد است. بدیهی است که یک مدیر بی‌کفایت نمی‌تواند نبوغ سرشار خود را پنهان نماید و در زمان رونمایی از این دستاورد می‌فرماید که ما با توکل بر خداوند توانستیم یک دستاورد دیگر را به مردم بزرگ و همیشه در صحنه ایران تقدیم نماییم!

شخصیت حقارت‌آمیز مسئول این پروژه تنها در مصاحبه وی به وضوح قابل مشاهده می‌باشد در حالی که چنین اسطوره‌هایی به سادگی می‌توانند همواره هنرنمایی کنند و در عین حال زیر پرچم گام بردارند!

در یک ساختار بهینه افراد نادان و فرومایه به سادگی نمی‌توانند رشد نمایند در حالی که در ساختارهای ایران امروز داستان برعکس است!

در حال حاضر ویروس کرونا بخش قابل توجهی از جامعه را درگیر کرده است. شیوع یک بیماری ترسناک است. به همین دلیل بسیج امکانات مرتبط ضروری است و در عین حال تفکر پیرامون سرانجام کار پسندیده می‌باشد.

براساس مستندات علمی، ویروس کرونا لزوما یک تهدید محسوب نمی‌شود چرا که ظاهرا با بدنه اصلی جامعه کاری ندارد. به عبارت دیگر نام ویروس کرونا از خودش بزرگتر می‌باشد. عدم ابتلا بسیاری از کودکان و خردسالان به این ویروس می‌تواند پادتن این ویروس را قابل شناسایی قرار دهد. نوع مدیریت یک بیماری فراگیر توسط چینی‌ها می‌تواند یک گزینه باشد اما شرایط کشور به گونه‌ای نیست که مانور بیش از اندازه پیرامون این موضوع قابل دفاع باشد. در مجموع براساس آمارهای منتشر شده، به احتمال زیاد این بیماری هم کمرنگ خواهد شد اما شکنندگی و آسیب‌پذیری ساختار فعلی ایران به هیچ وجه قابل چشم‌پوشی نمی‌باشد.