تلالو یک دنیا خوداتکایی!

0
ایران کشوری است که دارای ذخایر عظیم طبیعی و مصنوعی می‌باشد. همچنین دارای پتانسیل اجرایی در طرح‌های خاص و حیرت‌انگیز می‌باشد. پس از گذشت چند دهه بهتر است رویدادهای مختلف و نتایج آن‌ها مرور شوند تا آموختن از تاریخ میسر گردد. ایران امروز می‌خواهد تا جایی که می‌تواند استقلال خود را حفظ نماید در حالی که رویکرد مورد تاکید حتی در روسیه فعلی هم جواب نمی‌دهد. به عبارت دیگر یک کشور متوسط نمی‌تواند پرچم خود را در آسمان‌ها بچرخاند و به صورت پیوسته به همه چیز امیدوار باشد.
روس‌ها اگر قدرت اول دنیا بودند، نقد طرفداران غرب نسبت به جمهوری اسلامی قابل دفاع نبود اما در دورانی که آمریکایی‌ها قدرت اول دنیا می‌باشند نمی‌توان نادیده گرفتن ایالات متحده را تحسین نمود. از نظر بنده بهتر است احترام به بزرگترها علیرغم احساسات باطنی در دستور کار قرار گیرد چرا که صرفا جنگ کردن نمی‌تواند راهگشا باشد.
کشوری که تقریبا همه چیزش شکننده می‌باشد و در عین حال روحیه جهادی آن نیز عموما نفاق و ریا می‌باشد نمی‌تواند الگوی خوداتکایی پیامبر اسلام یا شوروی سابق را مورد تاکید قرار دهد مگر آن که همواره دستاوردها را شماره نماید.
ساختار فعلی حکومت ایران برخلاف ساختار بسیاری از کشورهای پیشرفته در بحث اختیارات امنیتی قابل تحسین می‌باشد به گونه‌ای که به عنوان مثال به هر ماجراجویی اجازه کودتا نمی‌دهد. از نظر بنده، این بخش از ساختار حکومت ایران قابل تحسین می‌باشد اما برخی بخش‌های ساختار فعلی به هیچ وجه قابل قبول نمی‌باشند. به عنوان مثال یک رئیس جمهور می‌تواند تورم چند صد درصدی را بدون هیچ دغدغه‌ای چند ده درصد اعلام نماید و پس از یک دنیا تدبیر یکسان‌سازی قیمت‌ها و در حقیقت تطبیق قیمت‌ها را بدون مشکل در دستور کار قرار دهد. در حال حاضر قیمت گروه حبوبات چند برابر شده است و سوال اینجاست که آیا می‌توان به ملت عرض نمود که حبوبات هم نخورند؟!
داستان امروز شرح یک دنیا دستاورد است که بررسی هر یک نیازمند یک مقاله مفصل می‌باشد اما می‌توان بدتر شدن اوضاع را آسمانی قلمداد نمود!
در حال حاضر آمریکایی‌ها به احتمال زیاد به دنبال یک جنگ غرورانگیز می‌باشند تا پس از مدت‌ها دنیا را متعجب نمایند. بنده نمی‌دانم بهینه‌ترین رویکرد در شرایط فعلی چه چیزی می‌باشد اما علاقه‌ای به جنگ ندارم. شاید اتخاذ رویکرد احترام به بزرگترها بتواند مقدمه‌ای بر یکسری رویدادها باشد اما این موضوع تنها یک گزینه می‌باشد. در حقیقت عموما بیکار می‌شوم، قصه‌نویسی را شروع می‌نمایم اما هر چیزی به قصه‌گو نیاز ندارد …
اشتراک گذاری

درباره نویسنده

امیر بهلولی

امیر بهلولی که نام کامل ایشان «امیر بهلولی دیزگاه» می‌باشد؛ یک شهروند ایرانی است که مهم‌ترین هدفش ایجاد اعتبار می‌باشد تا به وسیله آن دغدغه‌های مختلف خودش، کشورش و احیانا سایر کشورها را حل نماید. امیر بهلولی مولف 3 کتاب «طلا»، «تورم یا حباب تورمی؟» و «گفته‌ها و ناگفته‌های بورس ایران ...» می‌باشد که هر کدام رویه متفاوتی را طی نموده‌اند. کتاب نوشتن به زبان فارسی به هیچ وجه خوشایند نیست و بدیهی است که امیر بهلولی نیز این موضوع را درک کرده است. در حال حاضر شرایط کشور به شکلی است که نویسندگان کتب مختلف شاید تنها برای سرگرمی و احیانا کسب اعتبار به نوشتن می‌پردازند. نکته جالب اینجاست که روند چاپ کتاب در ایران در حال حرکت به سمتی است که ناشران نه تنها پولی بابت چاپ کتاب به نویسندگان پرداخت نکنند بلکه هزینه‌های چاپ کتاب را نیز از آن‌ها دریافت کنند! بها و ارزشی که مردم به کتاب می‌دهند نیز بسیار عجیب شده است به گونه‌ای که کتاب نوشتن را با موتورهای جستجو مرتبط می‌دانند و در نهایت کلید چاپ کتاب‌های گوناگون را فضای مجازی می‌دانند! با توجه به مطالب گفته شده، امیر بهلولی اولویت اصلی خود در موضوع چاپ کتاب را بر پایه تالیف کتاب به زبان انگلیسی و چاپ آن در خارج از ایران قرار داده است. نویسنده مذکور اعتقاد دارد که به اندازه کافی درباره اقتصاد ایران سخن گفته است و این موضوع در نوشته‌های وی واضح و مبرهن می‌باشد. بنابراین ایشان قصد دارند که از تکرار مطالب مختلف در حوزه اقتصاد ایران پرهیز نمایند و تنها در صورت ضرورت مطلبی را ذکر نمایند.

یک پاسخ قرار دهید