مهمترین دستور کار

با توجه به شرایط فعلی کشور ضروری است که راه‌اندازی یک سامانه جامع سهمیه‌بندی مورد تاکید قرار گیرد. وجود یک سامانه جامع سهمیه‌بندی می‌تواند به عنوان یک برگ برنده در مکان‌ها و زمان‌های مختلف محسوب گردد. به همین دلیل پیشنهاد می‌گردد که سامانه مذکور به وسیله بنزین و کالاهای اساسی شروع به کار نماید و به مرور گسترش یابد تا در نهایت بتوان حذف کامل انواع و اقسام یارانه‌ها و سوبسیدها از اقتصاد ایران را در دستور کار قرار داد.

بحث تخصیص بهینه منابع در بسیاری از مسائل چالش برانگیز می‌باشد. وجود یک سامانه جامع سهمیه‌بندی می‌تواند در موارد مختلفی همچون جنگ، تحریم‌های گوناگون، قحطی، عدم توازن عرضه و تقاضا، شیوع بیماری‌های گوناگون، انواع و اقسام حوادث طبیعی و پوشش اقشار آسیب‌پذیر مورد استفاده قرار گیرد.

از نظر بنده، اولویت اول کشور بحث سامانه جامع سهمیه‌بندی می‌باشد. سامانه مذکور بهتر است بسیار ساده و در عین حال جذاب طراحی گردد تا هر کس بتواند از بخش‌های مختلف آن لذت ببرد. در حقیقت در بهترین و بدترین حالت‌ها می‌توان از وجود این سامانه بهره برد.

در حال حاضر مجلس شورای اسلامی به دنبال حذف کارت‌های سوخت و تخصیص عادلانه سهمیه بنزین به هر ایرانی می‌باشد. طرح مورد نظر قابل تحسین است اما می‌تواند به مراتب جالب‌تر طراحی گردد. به عنوان مثال تخصیص سهمیه بنزین بهتر است برای هر فرد بالای 18 سال به صورت مستقیم انجام گیرد و برای افراد کمتر از 18 سال در حساب سرپرست خانواده شارژ گردد. به عنوان مثالی دیگر می‌توان قیمت بنزین را کاملا آزاد و شناور نمود اما سهمیه تخصیص داده شده به هر کد افزایش یابد به گونه‌ای که رضایت مردم به طور کامل تامین گردد.

در کنار بنزین می‌توان به تخصیص بهینه سایر کالاها و خدمات پرداخت. در بهینه‌ترین حالت می‌توان نیازهای اساسی افراد از بدو تولد تا زمان فوت آن‌ها را در سامانه مورد نظر تخصیص داد.

با توجه به شرایط تاریخی کشور و در عین حال تاکید بر سن معیار 18 سال به منظور ورود به عرصه‌های مختلف بهتر است سامانه مذکور تخصیص منابع را برای هر فرد بالای 18 سال و کمتر از آن به صورت هدفمند طبقه‌بندی نماید و در مسائل اساسی سرپرستان خانوار درگیر شوند.

بدیهی است که در بهینه‌ترین حالت بهتر است یارانه تخصیصی به افراد طبقه‌بندی گردد. به عنوان مثال یارانه‌های مربوط به کالاهای اساسی در حساب سرپرستان خانوار شارژ شوند و یارانه‌های آموزشی، تفریحی، خوداشتغالی، ازدواج و … به صورت مستقیم برای هر فرد بالای 18 سال لحاظ شوند.

راه‌اندازی یک سامانه جامع سهمیه‌‌بندی می‌تواند بسیاری از مشکلات اقتصادی و اجتماعی کشور را حل نماید و در عین حال تخصیص بهینه منابع را به نمایش گذارد.

از نظر بنده اقتصاد ایران می‌تواند در عرصه‌های مختلف رونق یابد اما اصلاح یکسری از ساختارهای آن ضروری می‌باشد. در صورت اجرای صحیح طرح سامانه جامع سهمیه‌بندی می‌توان به سمت حذف کامل یارانه‌ها و سوبسیدها حرکت نمود که این موضوع می‌تواند اقتصاد کشور را متحول نماید.

بدیهی است که پس از حذف انواع و اقسام یارانه‌ها از بازارهای گوناگون می‌توان یکسری از سازمان‌های نظارتی و فسادزا را منحل نمود و در عین حال نه تنها قوه قشاییه را خلوت کرد بلکه با حجم انبوه رانت‌ها و ارتباطات ناسالم خداحافظی نمود!

هر چیزی راهی دارد!