سوسک سوسک شیر نخواهد هزار هزار!

0
در مغرب‌زمین به ویژه غرب وحشی می‌توان پیرامون مسائل مختلف خیال‌بافی نمود و حداقل دکتر دکتر نساخت ز هزار هزار قماش دکتر و باز هم دکتر! نظام آموزشی در ظاهر هزینه مطلق است در حالی که در بلندمدت یک سرمایه‌گذاری بسیار سودده و مقدس است چرا که زیرساخت جامعه را همچون ریشه درختان هزارساله طراوت می‌بخشد. همچنین در کوتاه‌مدت به سرعت می‌تواند حجم عظیم هزینه‌های بهداشت و درمان را کم و کمتر نماید.
نظام آموزشی مقدس عبارت است از طبق طبق غنچه مردتمام و خانم‌تمام گرچه کبری و کلاغ گویند سزا نباشد این همه اختیار بهر یک سوسن‌ربنا! این قبیل موجودات چاره ندارند جز شلاق و بوسه‌تمام تا کلاغ ز کبری بگوید شلاق نگفتی ای خانم‌تمام!
خانم‌رئیس از دفتر عمو کادو فرستد شیر خواهد زار زار نگفتن گرچه آن همه بهر این همه نبوده است پیش پای یک کنیزاختیار و این‌ها دیگر نباشند ز من چاره ای عموی دامن چه کار!‌ همان بهتر که دفتر نگشت خالی ز یک ماتم‌انتظار تا نگوید شیر بیشه کجاست ای عموی افتخار!
شر خواستن بماند روز عسل عسل آن برنای ناز گرچه آن روز سر نخواستن بهتر است ای سرمای زار! پس درس آغاز کنیم که بیش از این حرام گردد لقمه آن عروسک مادرفشار و دیگر نیاز نیست که گفته شود فشار بهر زار زار شود وای وای و این آن نباشد ای نازدلان چک‌اختیار!
کمیت و کیفیت نظام نظام روشن است و بهر سوگلی گویم که این کلاس؛ درس و کتاب خواهد هزار هزار اما کیف و لباس نخواهد زار زار چرا که پارک درخت و گربه هزار هزار، شن و ماسه کم دارد که مهیا کند آن راضی رئیس‌تمام تا شر نگیرد یک خاله پری بهر یک کاسه شیر زری! پارک در و پیکر ندارد اما سرباز خواهد هزار هزار تا آن همه غنچه تمام به تمام سفره نسازند شکار به شکار! پس نظام نظام دوربین دارد هزار هزار که هیچ، سرباز هم خواهد هزار هزار به رنگ کلبه سوسن‌جمال …
حیات وحش زار دارد یکی یکی گرچه سفره نگوید یکی یکی! پس سوسک و موش نباشند حرام بهر ماتم قماش دنیاتمام و بهداشت بگو گوارای وجود؛ روزهای شیر و شمشیر اول شیر چرب چرب به همراه پودر سنجد با هسته یا پودر هسته خرما یا پودر مغز پسته یا بادام و دوم یک پیاله بستنی بهر گاز نگرفتن با دندان‌های هیچ هیچ و سوم انجیر، موز یا خرما و روزهای ببر و فشنگ اول شربت آبلیمو طبیعی و نبود شربت غیر به همراه شکر بهر روزهای گرم و قهوه یا چای سبز به همراه قند بهر روزهای پارو و یخ‌شکن و دوم یک مشت آجیل کشمش، نخودچی، پسته، بادام یا … همراه هم و سوم باز هم انجیر، موز یا خرما!
این نظام کمد کمد خواهد دانه دانه و قفل خواهد به رسم خزانه گرچه دوربین داشته باشد خط به خط اما درس زندگی ندارد شوخی سر به سر! همچنین فعالیت‌های زیاد با عرق کردن همراه است و موی سر تراشیدن در آغوش لباس‌های رنگارنگ به رسم تیم‌های ورزشی خواهد ساخت مد و لباس شیر و پلنگ گرچه گویند این چه است بهر نجوای یک دنیاقشنگ!
صبحانه روزهای شیر و شمشیر بایستی همخوانی داشته باشد و از جنس خامه، کره، عسل، مربا و یا … باشند در حالی که سوسیس، کالباس، سیب‌زمینی، کله‌پاچه، عدس، ماش، لوبیا و یا … بهر روزهای ببر و فشتگ جایز باشند گرچه این نیز بار دیگر وای وای دارد هزار هزار!
هلاک هلاک حداقل یک ساعت نرمش و ورزش خواهند روز به روز تا قماش نازگل‌تمام سال به سال سنگ‌تر شوند ز سوسک و پلنگ تا در نهایت فوج فوج فرمانده (Commander) تقدیم شوند بهر رزمایش یک خاتم‌نشان!
حرف آخر باید نوشت که زن و فرزند بهر لذت است و بس در حالی که حرص هزار هزار منت است و بس! پس تا گل شکفتن نباید ناز ناز ساخت بهر انگور و دریای هزار هزار …

آن روز که باشند فرمانده‌تمام ***** دیگر نباید دامن بگفت گلزارتمام

اشتراک گذاری

درباره نویسنده

امیر بهلولی

امیر بهلولی که نام کامل ایشان «امیر بهلولی دیزگاه» می‌باشد؛ یک شهروند ایرانی است که مهم‌ترین هدفش ایجاد اعتبار می‌باشد تا به وسیله آن دغدغه‌های مختلف خودش، کشورش و احیانا سایر کشورها را حل نماید. امیر بهلولی مولف 3 کتاب «طلا»، «تورم یا حباب تورمی؟» و «گفته‌ها و ناگفته‌های بورس ایران ...» می‌باشد که هر کدام رویه متفاوتی را طی نموده‌اند. کتاب نوشتن به زبان فارسی به هیچ وجه خوشایند نیست و بدیهی است که امیر بهلولی نیز این موضوع را درک کرده است. در حال حاضر شرایط کشور به شکلی است که نویسندگان کتب مختلف شاید تنها برای سرگرمی و احیانا کسب اعتبار به نوشتن می‌پردازند. نکته جالب اینجاست که روند چاپ کتاب در ایران در حال حرکت به سمتی است که ناشران نه تنها پولی بابت چاپ کتاب به نویسندگان پرداخت نکنند بلکه هزینه‌های چاپ کتاب را نیز از آن‌ها دریافت کنند! بها و ارزشی که مردم به کتاب می‌دهند نیز بسیار عجیب شده است به گونه‌ای که کتاب نوشتن را با موتورهای جستجو مرتبط می‌دانند و در نهایت کلید چاپ کتاب‌های گوناگون را فضای مجازی می‌دانند! با توجه به مطالب گفته شده، امیر بهلولی اولویت اصلی خود در موضوع چاپ کتاب را بر پایه تالیف کتاب به زبان انگلیسی و چاپ آن در خارج از ایران قرار داده است. نویسنده مذکور اعتقاد دارد که به اندازه کافی درباره اقتصاد ایران سخن گفته است و این موضوع در نوشته‌های وی واضح و مبرهن می‌باشد. بنابراین ایشان قصد دارند که از تکرار مطالب مختلف در حوزه اقتصاد ایران پرهیز نمایند و تنها در صورت ضرورت مطلبی را ذکر نمایند.

دیدگاه بسته شده است