پرده عیان شرم ندارد ز بزم امان!

موسیقی یک هنر است و هر چه نباشد قطره است بهر دریای بیکران اما عاقبت موسیقی شنیداری کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در برخی منابع مذهبی آمده است که آوای موسیقی بهشت قابل وصف نیست و در عین حال بهر بهشت لزوما شنیدن ناز نگشته است در حالی که نگفته زود گویند منبع کجاست در محضر چند ارابه کجا! باشد فرض بفرمایید خواب دیده است یک دنیاخراب گرچه این یکی هیچ مشاهده نگشته است ز رسم هزار هزار خدعه چرا چرا …

به عنوان نمونه می‌توان بین هنر موسیقی و مصرف مواد مخدر یک رابطه غیرملموس ترسیم کرد که بررسی آن نیازمند علم و تخصص مربوطه می‌باشد اما تا چه حد واضح است که اصحاب هنر حالا تازه موسیقی به مراتب بیشتر نسبت به مواد مخدر گرایش دارند تا قشرهایی همچون کارآفرینان، ورزشکاران، دانشمندان و … چرا که اعتماد به نفس برخلاف غرور نعمت است بهر حداقل دوری ز مور و هوو بس که حلوا نساخته اشاره گیرند رقصت کجاست ای نحس جان!

به صورت کلی این که گفته شده است موسیقی شهوت‌زاست اصل داستان نبوده است چرا که شهوت غریزه طبیعی و غیرقابل انکار بشر می‌باشد و بهر خیر نباید گفت حرام حرام اما چگونه نمی‌توان بین مسائل مختلف با موسیقی پل زد آن هم قشنگ قشنگ؟!

شاید بفرمایند بهر دارو هم می‌توان پل زد ای آهوی فشنگ! در پاسخ هیچ نباید گفت بهر یادبود آن دست‌آموز فشنگ که چه کرد و بعدش بهر موسیقی آرام گرفت یک پیر سراسر کلنگ! بعدش تازه بفرمایند زیبایی این هنر چگونه نتوان عیان کرد بس که ناز است و قرص فشنگ!

درست است و هزار هزار هیچ نباید گفت چرا که ذات موسیقی شریف است و ظریف اما آفت دارد به رسم هنر هنر گرچه این بار کاسه ز سر گرفتن نخواهد ای سینه سوخته چرا فقط هنر هنر؟! اغراق است اما تشبیه چاقو بد نیست که خیر و شر یکی گوید باشد رضا!

رقص ابروی بشر بهر موسیقی سراسر شر بوده است مگر نقض ثابت شود یکی یکی! به همین دلیل حکم حرام شلاق گشته است بهر ناز حلال و این یکی انصاف باشد جای سراغ دارد ز حکمت پرده بهر نرم این و شرم آن! نصب پرده حکمت و دلیل خواهد هزار هزار و گر دوختند پرده پرده باید گفت برنده برنده دیگر کجاست و این به آن نشان که هزار هزار پرده دوزند ز رسم کجا کجا و ظلمات که شد گویند خدعه پرده کجاست عروس‌جان؟!

در هر حال موسیقی ناز نوازش دهد پرده زار گرچه این کجا و آن کجا! پس موسیقی شر کم ندارد و بهر مرهم می‌توان یک آمار زار منتشر کرد که کودکان موسیقی‌شناس تا چه حد در سنین نوجوانی و جوانی با مشکلات مختلف همچون افسردگی، پوچ‌گرایی و … خروجی گشته‌اند شاید باز هم نگاه نگاه! عکس داستان هم واضح است که چند درصد از کودکان بچه‌مرد و بچه‌خانم که عموما به وسیله پدرسالار تربیت شده‌اند بهر هیچ و باز تکرار می‌گردد بهر هیچ و بیشتر بهر یکسری بهانه‌گیری‌های‌ زنانه خنده خنده نمی‌فرمایند زار زار چرا نباشیم خزنده ز رسم آن پرنده …

بوسه حق دعوا ندارد بهر هیچ ***** تا سینه سوخته گوید چرا هیچ

بس که جارو عیان نگوید پارو ***** مهر زرین امان ز شرم هیچ