غنچه غنچه بگو چرا نباشم عسل عسل!!!

یکی از آفت‌های بشر امروز معضل لاغزی مفرط است که به لحاظ جنسی، جسمی و روحی با تبعات ناخوشایند و بعضا تلخی همراه می‌باشد اما در کمال حیرت کم یا زیاد به عنوان ارزش در جوامع گوناگون مورد تاکید قرار گرفته است!

در بحث جنسی به جز نمایش چهره نه چندان زیبا و بعضا زشت به واسطه شکل و شمایل قحطی‌زده و احتمالا چروک صورت، در حالت برهنه نباید سرود؛ یک لحظه گوشه نگاه لطفا بس که پوست و استخوان تازه ابرو بالا گیرند، چرا امروز آن همه جان جان چه گویم سراسر نگاه نگاه؟!

در این حالت می‌توان یک نوع دلزدگی ناخودآگاه و احیانا خودآگاه را پیش فرض مِقسی قلم ز دست گرفت به رسم آن که گویند سرانجام شام به رسم رام حجت گرفت ناز ناز در حالی که زار اصلی در زمان بارداری مادرعروس بروز می‌نماید چرا که یک بدن بسیار لاغر تحمل وزن طفل در رحم را ندارد که این موضوع در صورت اتمام شکنجه دوران بارداری در زمان زایمان به شدت دردناک تعبیر خواب مادر بزرگ خواهد بود؛ چرا وای وای؟! در حقیقت عروس قشنگ بعید است طفلان معصوم را به روش طبیعی و آدمیزاد از رحم مبارک خارج نماید که جای بسی قدردانی است زار زار ..

اساسا شعور بالا و به عبارت بهتر تبلور شعور در موجودی به نام «زن» هویدا گشته است گرچه پزشکان مردنما نیز جای لایک (Like) باز گذاشته‌اند زار زار چرا که همچون دوران کرونا موضوعاتی تا این حد واضح و مبرهن را پیوسته ز کف پا گیرند و بهر یادبود آن همه ماسک و الکل فلان تازه در محضر یک استادتمام عینک ز سر گیرند جان جان تا مبادا غنچه ببینند و نبینند دکتر چه کار بس که آخری آواز گرفته است من هم عسل عسل!!!

به عنوان مثال رژیم غذایی گیاهخواری مطلق بشر دو پا به وضوح سطح کارایی را کاهش می‌دهد و در عین حال زمینه را حداقل برای بروز یا تشدید زوال عقل مهیا می‌نماید. بنابراین می‌توان همانند بسیاری از امور از نسخه طبیعت الهام گرفت که دندان‌های گوشتخوار و علفخوار بهر دریدن و نشخوار خدعه گشته است ناز ناز …

از نظر استادتمام خوب بنویسید که فرمودند:

«ریشه انواع و اقسام مرض‌های جدید در دکتری هزار هزار زنان و بزرگان مردنما نهفته است.»

بابا انتخابات یوِاس (US) گفته است زن رای دهید، زن هستید؛ ظاهرش خنده است اما باطنش هیچ قطب‌نما بیراهه نگفته است دراز دراز چرا که تنها بهر نمونه گرایش نسبت به ترشیجات و عمدتا سردیجات در لشکر فشار فشار همیشه بیدار ز رسم کجاست عادت عادت دردانه است یک از هزار تا کافی کافی نویسند چرا حریربافی ای جانم کبریا!

این که ز تو نگفتم شما ***** بهر غنچگی بود نگاه شما