جان امیر مواظب مواظب!!

0
شاید یتیم‌نوازی در آغوش چند همسری خدعه‌ای بوده است ناز یا زار که متناسب با فرهنگ‌های گوناگون متفاوت قابل تعبیر بوده است اما این که هر کس دلش نخواهد بساط چنین و چنان یک بحث است، این که مسیحیان چند همسری را حتی در شرایط بعد از جنگ مطلوب ارزیابی نمی‌کنند جای اشکال است …
به عنوان مثال جنگ اوکراین هر چه بوده است می‌تواند تمام شود یا به واسطه طلاق‌های متعدد در سطح جوامع مدرن امروزی؛ تعداد زنان جدا شده از همسران خود یک یا دو مورد نمی‌باشند، در چنین شرایطی یک الگوی پیشنهادی هم می‌تواند دو همسری همزمان باشد.
پس آیه نازل نگشته است اولی طلاق و دومی سلام گرچه عاقبت این نیز بهتر است چرا که زن به صورت ذاتی ناسپاس است و به مرور لگدپرانی بیشتر بوسه سازد تا هوس‌رانی کذا کذا …
ببینید دوستان؛ موجودی به نام زن به صورت طبیعی هر چه هست و نیست بهر هر چیز، هیچگاه نفس یتیم نمی‌تواند آره چنین و چنان در حالی که مردان می‌توانند آره شاید چنین و چنان بس که زن اضافی کجا و فرزندخوانده اضافی کجا …
در حقیقت عدم ازدواج بنده خدا عیسی‌جان به واسطه شرایط خاص زمانی و مکانی بوده است و نسبت دادن باقی اوصاف بسیار مسخره و توخالی است چه رسد به خزعبلاتی همچون همجنسگرایی به فردی با شهرت نفس عیسی …
در عصر حاضر می‌توان حالت‌های مسالمت‌آمیز و در عین حال مثبت را لایک (Like) نمود. به عنوان مثال بابا امیر بهر دل اول بخشی از ایتام و دوم هزار هزار زنان، فیلمنامه ناز و باشد ز رسم چند زار چرت می‌سراید؛ یک مرد مجرد کارآفرین با پیشنهاد ازدواج همزمان دو زن طلاق گرفته مواجه می‌شود و در نهایت بدون هیچگونه تعهد مالی و یا احیانا بساط خدعه‌محور، تنها بهر سرپرستی و باشد اصلا هوس‌بازی منت دو ناز نگوید بای (Bye) بای (Bye) …
بهشت زمین نبایستی پیرامون چند همسری زار یا ناز و احیانا یتیم‌نوازی دغدغه داشته باشد در حالی که حوزه قوانین ازدواج اول از هر چیز، یک قرارداد ساده یکی شدن و در کنار هم بودن پیشنهاد نکرده است و این موضوع جای کار دارد …

تبریک تبریک بگو چرا راز راز ***** بس که زار زار دیگر چرا راز

اشتراک گذاری

درباره نویسنده

امیر بهلولی

امیر بهلولی که نام کامل ایشان «امیر بهلولی دیزگاه» می‌باشد؛ یک شهروند ایرانی است که مهم‌ترین هدفش ایجاد اعتبار می‌باشد تا به وسیله آن دغدغه‌های مختلف خودش، کشورش و احیانا سایر کشورها را حل نماید. امیر بهلولی مولف 3 کتاب «طلا»، «تورم یا حباب تورمی؟» و «گفته‌ها و ناگفته‌های بورس ایران ...» می‌باشد که هر کدام رویه متفاوتی را طی نموده‌اند. کتاب نوشتن به زبان فارسی به هیچ وجه خوشایند نیست و بدیهی است که امیر بهلولی نیز این موضوع را درک کرده است. در حال حاضر شرایط کشور به شکلی است که نویسندگان کتب مختلف شاید تنها برای سرگرمی و احیانا کسب اعتبار به نوشتن می‌پردازند. نکته جالب اینجاست که روند چاپ کتاب در ایران در حال حرکت به سمتی است که ناشران نه تنها پولی بابت چاپ کتاب به نویسندگان پرداخت نکنند بلکه هزینه‌های چاپ کتاب را نیز از آن‌ها دریافت کنند! بها و ارزشی که مردم به کتاب می‌دهند نیز بسیار عجیب شده است به گونه‌ای که کتاب نوشتن را با موتورهای جستجو مرتبط می‌دانند و در نهایت کلید چاپ کتاب‌های گوناگون را فضای مجازی می‌دانند! با توجه به مطالب گفته شده، امیر بهلولی اولویت اصلی خود در موضوع چاپ کتاب را بر پایه تالیف کتاب به زبان انگلیسی و چاپ آن در خارج از ایران قرار داده است. نویسنده مذکور اعتقاد دارد که به اندازه کافی درباره اقتصاد ایران سخن گفته است و این موضوع در نوشته‌های وی واضح و مبرهن می‌باشد. بنابراین ایشان قصد دارند که از تکرار مطالب مختلف در حوزه اقتصاد ایران پرهیز نمایند و تنها در صورت ضرورت مطلبی را ذکر نمایند.

دیدگاه بسته شده است