اکسیر حیات

سخن گفتن و باز هم سخن گفتن لزوما ثمربخش نمی‌باشد در حالی که همگان شاهد و ناظر می‌باشند. به عبارت دیگر انسان دارای عمر معینی است و در عین حال آفتابی یا ابری به طبیعت باز می‌گردد.

گاهی اوقات می‌توان پیوسته لبخند زدن را تجربه نمود. به عنوان مثال بحث ساماندهی بازار یک امر پیچیده و عجیب نمی‌باشد. بدیهی است که راه حل این معضل چه مواردی است چرا که بزرگان خودشان استاد هستند اما هر داستانی لزوما همان چیزی نیست که به نمایش گذاشته می‌شود.

در حال حاضر سرنوشت کشور در ابعاد گوناگون چالش برانگیز حکاکی می‌گردد در حالی که همه چیز مرور خواهد شد. اساسا هرگاه تدبیر در کنار دوراندیشی قرار گیرد، شرط‌بندی پیرامون نتیجه نهایی مورد اقبال می‌گردد. در مجموع روزگار نسبت به همه چیز تواناست تا هر نگاره‌ای بدون دنباله تلقی نگردد.

به عنوان مثالی دیگر پیگیری شفافیت در بخش‌های مختلف دولتی و حکومتی می‌تواند الگوی جدیدی از بهره‌وری را به نمایش گذارد. در دورانی که نمی‌توان از مزیت‌های کاملا قابل دفاع خصوصی‌سازی استفاده نمود به سادگی می‌توان نقص‌های متعدد بخش‌های گوناگون دولتی و حکومتی را در مقابل چشمان همگان قرار داد تا امور مختلف به مرور سامان یابند.

از نظر بنده، می‌توان با راه‌اندازی یک سامانه جامع سهمیه‌بندی، رتبه‌بندی، رای‌گیری و سایر موضوعات دموکراسی‌محور یک الگوی نوین و لذت‌بخش از دموکراسی و مردم‌سالاری را به نمایش گذاشت.

تزریق حس رضایت و مطلوبیت در آحاد مختلف جامعه موضوعی است که در واقعیت به سادگی محقق نمی‌گردد. نکته جالب اینحاست که احساس رضایت و آرامش مبنایی است به منظور دستیابی به اهداف مختلف. به همین دلیل می‌توان از یک طرف به کاهش بخش قابل توحهی از هزینه‌ها اندیشید و از طرف دیگر به افزایش چشمگیر بهره‌وری در سطح فردی و اجتماعی اندیشید.

بحث تخصیص بهینه منابع در بسیاری از مسائل چالش برانگیز می‌باشد. وجود یک سامانه جامع می‌تواند در موارد مختلفی همچون جنگ، تحریم‌های گوناگون، قحطی، عدم توازن عرضه و تقاضا، شیوع بیماری‌های گوناگون، انواع و اقسام حوادث طبیعی و پوشش اقشار آسیب‌پذیر مورد استفاده قرار گیرد. همچنین می‌توان از مزیت چنین سامانه‌ای به منظور ارتقا سطح کمی و کیفی فعالیت‌های گوناگون استفاده نمود.

رونمایی از یک سامانه جامع سهمیه‌بندی، رتبه‌بندی، رای‌گیری و سایر موضوعات دموکراسی‌محور می‌تواند در کشورهای مختلف جهان در دستور کار قرار گیرد. در حقیقت با اجرای چنین الگویی، زندگی مردم به طور کامل دگرگون خواهد شد چرا که از یک طرف با عبور از دغدغه‌های روزانه می‌توان به خودشکوفایی افراد اندیشید و از طرف دیگر با رتبه‌بندی، رای‌گیری و … به بهبود سطح کمی و کیفی فعالیت‌های گوناگون امید داشت.

به عنوان مثال چگونه می‌توان در قرن بیست و یکم از مزایای فراوان و بسیار خردمندانه شوراهای شهر و روستا چشم‌پوشی نمود در حالی که مردم هر شهر و روستا می‌توانند پیرامون فضای زندگی خود همفکری نمایند؟!

بدیهی است که نمی‌توان تصمیم‌گیری مستقیم پیرامون مسائل خرد و کلان جامعه را به مردم محول نمود اما نظارت، ارزیابی، رتبه‌بندی، رای‌گیری و فعالیت‌های مشابه می‌تواند توسط مردم صورت گیرد.

به عنوان نمونه عقل حکم می‌نماید که تصمیم‌گیری و رای‌گیری پیرامون مسائل گوناگون محلی و منطقه‌ای همچون انتخاب شهردار به صورت مستقیم توسط مردم صورت گیرد و در عین حال مشارکت در فعالیت‌های مختلف در دستور کار قرار گیرد.‌

لازم به ذکر است که در حال حاضر شاید تنها اقتصاد ایالات متحده باشد که به وسیله نظام سهمیه‌بندی، مزیت‌های متمایز خود همچون بهره‌وری را اهورایی مشاهده نماید در حالی که سایر کشورها بعید است تغییرات چشمگیری در بحث بهره‌وری مشاهده نمایند.