نفت عبرت‌ساز!

مصرف مواد سالم یکی از رازهای به آغوش کشیدن نعمت سلامتی است. سبک زندگی سالم نیز به هیچ وجه کلیشه‌ای و شعاری مورد تاکید نمی‌باشد.
بنده در دوران کودکی از بخت خود بابت بدن ضعیف و آسیب‌پذیر ناراضی بودم در حالی که با شروع یکسری تغییرات تصادفی طعم زندگی را به شکل دیگری چشیدم. مراجعه مکرر به پزشکان بیشتر یک نوع شکنجه است تا سرگرمی در حالی که برخی الهه‌ها محرم پزشکان هستند هزار هزار!
بحث روغن یک موضوع ساده نیست. جمهوری اسلامی از یک طرف با هزینه‌های سنگین بهداشت و درمان روبه‌روست و از طرف دیگر حاضر نیست یکسری پروتکل‌های بسیار واضح و بدیهی را در دستور کار قرار دهد!
مواد غذایی گوناگون تحت نظارت وزارت بهداشت و درمان تولید و یا بسته‌بندی می‌شوند در حالی که در موارد متعددی می‌توان سلامت ماده مورد نظر را به طور کامل زیر سوال برد! بنابراین لگدمال نمودن کوچکترین مسائل هنر نیست بلکه خدمت است!
حجم جالب انواع و اقسام بیماری‌های امروز مریخ می‌تواند سالم بودن را مایه فخر و مباهات قرار دهد! روند فعلی مریخ یکسری اصلاحات سطحی و گذراست در حالی که ریشه تفکرات همان است که بوده است!
تفکر سالار بودن عبارت است از به آغوش کشیدن عطر و طعم واقعی یک دنیای فانی و گذرا! ایجاد یک ساحتار کارآمد و پویا سالار می‌طلبد چرا که دست کشیدن از برخی تعلقات اجتناب‌نا‌پذیر می‌باشد …
سخن گفتن پیرامون بهداشت و درمان ایران تلخ‌تر از آن است که شنونده طلب نماید. علم بهداشت و درمانی که هماندد علم حوزه آی‌تی به صورت پیوسته به روز می‌شود نمی‌تواند وحی حقتعالی فرض گردد در حالی که درک همین علم نیز آسان نمی‌باشد! پروتکل‌ها و استانداردهای زیستی غرب و شرق نمی‌شناسند. بنابراین حذف بخش غالب نظام بهداشت و درمان کنونی مریخ اجتناب‌نا‌پذیر به نظر می‌رسد.
به عنوان مثال انواع و اقسام مواد غذایی تولیدی و یا بسته‌بندی در ایران صنعتی می‌باشند. نقش نهادی همچون وزارت بهداشت و درمان کمتر مورد بازخواست قرار می‌گیرد. از سرکه‌ها و آبلیموهای صد در صد طبیعی تا انواع و اقسام روغن‌های کاملا ارگانیک با مجوز و آرم و نشان وزارت بهداشت و درمان تولید و یا بسته‌بندی می‌شوند و در عین حال منابع عظیم کشور صرف درمان بیماری‌های مختلف می‌شوند!
آموختن و باز هم آموختن ارزشمندترین هنر است. بنده نزدیک به 20 سال است که نسبت به عطر و طعم روغن‌ها حساسیت عجیبی پیدا کرده‌ام و این موضوع باعث عدم تمایل به خوردن غداها و محصولات متعدد شد. نکته جالب‌تر تمایل به چربی‌ها و گوشت‌های حیات‌بخش بود که باعث گرایش لذت‌بخش نسبت به انواع و اقسام کباب‌ها، خوراک‌ها، آبگوشت‌های آب‌پز و … شد. امروز متوجه شده‌ام که یکی از تغییرات حیات‌بخش زندگی، حذف روغن‌ها و محصولات صنعتی از رژیم غذایی است.
حذف روغن از رژیم غذایی نمی‌تواند الهه‌محور باشد چرا که الهه‌ها همه چیز را می‌دانند! غذاهای ساده از یک طرف با جذب کاملا متفاوتی مواجه می‌شوند و از طرف دیگر می‌توانند به مراتب خوشمزه‌تر تداعی شوند. به عنوان نمونه نمک و فلفل سیاه عطر و طعم هر غذایی را تحت تاثیر قرار می‌دهند در حالی که روغن و یا رب‌های صنعتی نه عطر دارند نه طعم. به عنوان نمونه دیگر ادویه انبه یک چاشنی با عطر و طعم فست‌فودی است که شفا ندهد کور هم نخواهد کرد!
در مجموع بدیهی است که پرهیز از چیپس، پفک و … لزوما دردناک نخواهد بود چرا که یک بدن سالم و نرمال طعم دیگری دارد …