آش حلیم روغن ندارد بهر فرجام هیچ هیچ!!!

سوپ و آش بهر همگان هر چه باشد بهترین بوسه نیست چرا که زبان ساده می‌توان عرض نمود؛ حکم آب در بین غذاست که براساس نقل قولی ظاهرا از امام صادق بهر کسانی که بین غذا آب می‌نوشند فرمود: ندانم چگونه زنده می‌مانند این جانداران سراسر هویج به دست!

دوستان شبهه گیرند پس بهر مریض و اصحاب کذا چه سازیم ای جناب؟؟ تازه عادت صبح و شام سوپ هویج و شلغم و کذا بهر شما توان اشاره گرفت یک بار برای همیشه تمام و بهر ما چه کار؟؟

عزیزان من این که بیان گشت «جناب» خوب است اما امیرخان کافی است گرچه کار از این قبیل اوصاف گذشته است چرا حالا ناز و باشد زار زار؟!

آدمیزاد بایستی با مدیریت سبک زندگی یا همان لایف‌اِستایل (Lifestyle) سعی نماید کم و کمتر مریض و احیانا علیل گردد ز رسم جانم چه گوید؛ تنها چند ذلیل گرچه این قبیل کلمات آن طور که باید حق مطلب ادا نگردد جفا ز رسم بقا تا شاید ز رسم مریم‌جان هیچ ندیده‌اند هنوز، باقی عمر نیز هیچ نبینند بله کذا کذا ..

اساسا در بساط امیر کبریا همه چیز مهیاست اما گوش شنوا و چشم بینا می‌خواست آن هم دو تا دو تا! باشد بابای امروز دیگر ناز ناز مثل همیشه یا همان که گفتند انصاف کجاست بهر دلدادگی و اوصاف هویج قشنگ وای وای!

حال سوال شود چه باید کرد جناب امیر حکیم؟؟ در حقیقت ز رسم زاری یا باشد به قول چند نازی؛ هیچ نباید حریف بهر شریک بوسه ساخت جناب امیر کبیر؟؟

دوستان باشد تا دیروز زاری بی‌امان و امروز دیگر نازی چرا تنها امان امان؟! این که بیشتر نگویم بهر بندگان خدا اصحاب خانواده است وگرنه سفره دل غریب چه عرض باید نمود جز کبیر کبیر همیشه دلربا!!!

آش و سوپ حلوا بهر مریض گویم؛ باز هم حریف اما اصرار باشد خوب گوش گیرید که تکرار نگردد رسم شریر؛ موارد سالم هر آنچه ز رسم سوپ و آش غلیظ‌تر بهتر و در عین حال برخلاف طعم و مزه، هر آنچه خام‌تر بهتر …

مشرق‌زمین یکسری عادات ناز و بسیار ساده منت‌بوسه دارند که یاد گرفتن باید سرود؛ بنازم ز رسم عقل صبح و شام درود! به عنوان مثال غذاها را عموما با مواد سالم و تازه تهیه می‌نمایند گرچه این به معنای اعطای جواز اسراف نیست و نخواهد بود …

امروز گویم که بهر مریض و باز هم مریض می‌توان هویج و غیر رنده گرفت با سبزی و کذا خیر خیر چرا که اساس خوراک سبزی‌ها خام بوده است و خواهد بود گرچه مردمان سراسر دکتر و ادعای مریخ نه تنها بهر هر چیز و دقیقا هر چیز سوپ و آش و خورشت خار چشم سازند جان مادر امان امان بلکه پیاز داغ و اقسام سبزی سرخ سازند یکی خیر، هزار هزار ز رسم قورمه سبزی و کرفس و بله خورشت‌های جملگی خوشمزه بادنجان و کذا تا باشد باقی بگویم جانم رسم تقطیر بی‌امان!

پس سوپ هویج با شلغم یا بدون شلغم هر چه خواهد سبزی نخواهد مگر ز رسم چاشنی و اندوه جفا اما گوشت خواهد به ویژه مرغ، بوقلمون، کبک یا غیر تازه آن هم خرد شده ز رسم ریش ریش تکه شده. بفرمایند نمک هم حتما؟! بله حتما برخلاف رسم غلط چینی‌ها که نمک عادت نگویند نگاه به هر اندازه که نیاز و در عین حال خوشمزه گرچه زود داستان نمک شبهه گیرند عام فرمودند بله؟! عرض گردد بهر عادت که هیچ، ز رسم فشار و کذا؛ بفرمایید زالو و اَسپِرِن (Aspirin) و کذا بوسه گشت بس که نمک منت بوسه گشته است دوا دوا …

پس عسل، مربای هویج و غیر چرا خیر؟! در هر حال سوپ هویج خوشمزه آماده سازید بهر مریض و نفرمایید مریض است این پیر هویج چرا که بنده خدا عمری ز کبری سوخت و حالا باید بگوید کجاست سوپ هویج عقرب‌نشان ناز ناز ..

گفتن ندارد اما فلفل آن هم ویژه سیاهش که همچون داروست بهر حال اکثر اوقات اما ز مریض باید تصمیم گرفت در حالی که زردچوبه و غیر نیاز نباشند، حداقل رنگ دهند جای بشکه بشکه رنگ و روغن و رب هزار ز رسم بلاگونه بانوان سرآشپز افغان که هر چیز خرخره رب و روغن پر نمایند تا ز مشق سرنوشت شاید بسرایند چرا تنها نگاه نگاه؟!

گوشت کباب حتی بویش تب‌بر است بهر نقل قولی ارزشمند از جناب عزیز امام رضا در حالی که ملت همیشه در صحنه حتی روز عزای مریض هم باز مرغ تفت دهند ز بوی زخم و باشد همان که شما گویید گرچه برادر ایلان ز تیزهوشی زود یاد گرفت که ننه عقرب ز دندان خراب هم گوید جانم سیخ گوشت حریف!!!

امیر ترامپ نگفتند فرجام هویج ***** تا ز مکتب بگیرند برجام هویج