چهلمین سالگرد جمهوری اسلامی ایران

جمهوری اسلامی در آستانه چهلمین سالگرد پیدایش خود قرار دارد. بنده در هنگام شمارش عیب‌های دیگران ملاحظه خاصی ندارم در حالی که عیب‌های خود را از نظر نمی‌گذرانم. شخصیت انسان به گونه‌ای است که بیشتر عیب‌های دیگران را مشاهده می‌نماید و در عین حال به سادگی نمی‌تواند عیب‌های خود را شماره نماید. به همین دلیل امیدوارم نسبت به سخنان مطرح شده در این نوشته، کدورتی ایجاد نگردد.

شاید سکوت عقلانی‌ترین سخن امروز باشد اما تاریخ همه چیز را ثبت می‌نماید. بنده از آنجایی که ظاهرا به فکر دیگران می‌باشم به بیان برخی موضوعات می‌پردازم چرا که می‌توان در پشت چنین ویژگی پنهان شد!

مدت‌هاست که گفتارها و رفتارها از یک جنس نمی‌باشند در حالی که آستانه تحمل افراد نیز کاهش پیدا کرده است. طرح‌ها و برنامه‌های فرسایشی یکی از راهکارهایی بوده است که مخالفان جمهوری اسلامی طی چند دهه گذشته به نحو مطلوبی از آن استفاده نموده‌اند. همچنین اتخاذ چنین رویکردی در مقابل مخالفان داخلی و خارجی یکی از حربه‌های حکومت فعلی ایران بوده است که ظاهرا نتیجه مطلوبی به همراه داشته است چرا که ناامیدی به یکی از بزرگترین موانع مبدل گشته است. بنابراین نقد جمهوری اسلامی نیز نمی‌تواند به سادگی صورت گیرد.

جمهوری اسلامی در آستانه چهلمین سالگرد تولد خود اگرچه مشکلات متعدد و متنوعی را لمس می‌نماید اما کماکان می‌تواند در دریای متلاطم دنیای امروز موج‌سواری نماید.

اوضاع فعلی کشور با نوع مدیریت افراد رابطه تنگاتنگی دارد. به عنوان مثال گران کردن یکی از گزینه‌های اصلی درآمدزایی می‌باشد! مردم در جامعه امروز با لبخند معناداری نسبت به گرانی‌ها واکنش نشان می‌دهند در حالی که مشکل اصلی زیاده‌خواهی مردم و دلالان می‌باشد!

ما باید همانند گذشته از مشکلات عبور نماییم و در عین حال دشمنان خود را پشیمان نماییم چرا که در چند دهه گذشته ثابت کرده‌ایم که گرانی‌ها گذرا هستند و این ما هستیم که پایدار خواهیم ماند!

یکی از سوالاتی که انسان می‌ماند چگونه به آن پاسخ دهد، سوال «آیا دوران استثمار به پایان رسیده است؟» می‌باشد. نرخ تورم فعلی در حدود %40 اعلام شده است در حالی که قیمت برخی اقلام ده برابر شده است! تلالو رشد اقتصادی کشور در افق قابل مشاهده می‌باشد و در عین حال سوددهی بانک‌ها، صندوق‌ها، شرکت‌ها و کارخانجات تولیدی به وضوح قابل رویت می‌باشند. در چنین دورانی می‌توان بیان نمود که در آستانه چهلمین سالگرد نظام مقدس جمهوری اسلامی، تصمیم‌گیرندگان ما احتمالا به سطحی از بلوغ اجرایی رسیده‌اند که هر آنچه بکارند درو خواهند نمود اما کماکان از روش‌های موفق خود به منظور درآمدزایی استفاده می‌نمایند. البته ضروری است که آموزش تجربیات موفق به دوستان و نزدیکان صورت گیرد تا باز هم شاهد تکرار تجربیات موفق باشیم!

متاسفانه نمی‌توان ایده آب و برق رایگان را اجرا نمود چرا که مصرف بیش از اندازه برخی افراد یک ظلم در حق دیگران خواهد بود اما می‌توان به منظور جلوگیری از اتلاف منابع، گرانی آب و برق را در دستور کار قرار داد! در بحث گوشت هم نمی‌توان به هر ایرانی سهمیه مشخص و ارزانی از انواع و اقسام گوشت‌ها تخصیص داد چرا که در این حالت، اوره افراد بالا رفته و به تبع آن مشکلات و هزینه‌های درمانی افزایش می‌یابند! همچنین نمی‌توان همه چیز را ارزان نمود چرا که در این حالت، چگونه می‌توان نقدینگی کشور را کنترل نمود؟! به عبارت دیگر در یک کشور جهان سوم می‌توان ایده‌های بسیار بدیع و خاص ارائه نمود چرا که همه نخبگان به دنبال رفع نیازهای مختلف خود می‌باشند!

لازم به ذکر است که نخبگان ایرانی در طول تاریخ شاخص و قابل احترام بوده‌اند در حالی که ایران امروز به فرار مغزها مشهور است. هر چیزی را نمی‌توان به زبان آورد اما به راستی نحوه مدیریت جامعه تا چه حد خاص و قابل تحسین می‌باشد. به عنوان مثال در یک جمهوری دموکراتیک، چند برادر مسئولیت کلیدی‌ترین پست‌ها را قبول زحمت می‌نمایند! گاهی اوقات بهتر است کارایی افراد مورد توجه قرار گیرد و در عین حال ریسک‌پذیر بودن به نمایش گذاشته شود.

جمهوری اسلامی احتمالا باز هم به کار خود ادامه خواهد داد اما به قول بزرگی، به دنبال چه بودیم، چه شد! برخی کارها گفتن ندارند. به عنوان نمونه نمی‌توان همواره بخشنده و مهربان بود چرا که بدآموزی عجیبی دارد!

در مجموع بنده به عنوان یک جوان و شهروند ایرانی نمی‌دانم تغییر شرایط چه نتیجه‌ای خواهد داشت اما تحمل شرایط امروز بسیار سخت می‌باشد …